رییس یک سازمان بین المللی بشردوستانه در افغانستان به من گفت: "کودکان در ولایات - آنها اکنون فقط پوست روی استخوان هستند - و من می ترسم که این وضعیت بدتر شود."
از جنوری 2022، حدود 13000 نوزاد در اثر سوء تغذیه و بیماری های مرتبط با گرسنگی جان خود را از دست داده اند، 95 درصد از جمعیت به اندازه کافی غذا ندارند و 3.5 میلیون کودک نیاز به حمایت تغذیه ای دارند. سازمان ملل متحد وضعیت را «یک بحران ناامنی غذایی و سوء تغذیه با ابعاد بی‌نظیر» توصیف کرده است.
یکی از داکتران سازمان پزشکان بدون مرز گزارش داد که "نیمی از افرادی که ما برای مراقبت‌های ویژه بستری می‌کنیم دچار سوءتغذیه نیز هستند." تقریباً 800 کودک در یک شفاخانه در ولایت هلمند به دلیل سوء تغذیه حاد در آنجا تحت مراقبت اند.
در حالی که بسیاری از کشورها متعهد به کمک های بشردوستانه شده اند، افغانستان بصورت عاجل به یک سیستم بانکی کارآمد نیز برای رسیدگی به بحران نیاز دارد. اکنون اکثر بانک های افغانستان به سختی به فعالیت خود ادامه می دهند. در هفته‌های اخیر، ایالات متحده و بانک جهانی میلیاردها دالر کمک را آزاد کرده اند، اما محدودیت‌ها بر بانک مرکزی افغانستان هنوز هم معاملات یا برداشت های بزرگ را غیرممکن می‌کند.
گروه‌های کمک‌رسانی که کمک‌های بشردوستانه را ارسال می‌کنند می‌گویند که نمی‌توانند کمک‌های مالی را به افغانستان منتقل کنند، زیرا بانک‌های بین‌المللی نسبت به تحریم‌های قبلی علیه طالبان محتاط هستند و بانک‌های افغانستان برداشت پول نقد را به دلیل کمبود ارز محدود می‌کنند. گروه‌های کمک‌رسان می‌گویند که پرداخت‌ها به افغانستان معمولاً توسط بانک‌هایی مسدود می‌شود که نگران تخطی از تحریم‌ها هستند.
در عوض، بیشتر گروه های کمک‌رسانی از سیستم غیررسمی انتقال پول یعنی حواله استفاده می کنند، در حالیکه هزینه خدمات بین 4 تا 8 درصد در شهرها یا تا 13 درصد در مناطق دورافتاده شده است. قبل از تسلط طالبان در آگست 2021، نرخ حدود 2 درصد بود.
کمک کنندگان به طور قابل درک نگران بوده اند که تلاش ها برای احیای بانک مرکزی افغانستان حکومت طالبان را تقویت کند. از زمان به دست گرفتن قدرت، مقامات طالبان به طور خودسرانه فعالان و روزنامه نگاران را دستگیر و مقامات دولتی سابق را اعدام کرده اند، و به نقض گسترده حقوق زنان و دختران پرداخته اند.
اما مردم افغانستان نیاز دارند که از تمام حقوق شان از جمله حق غذا محافظت شود. در حالی که برنامه های کمک های بشردوستانه می تواند به کاهش بحران اقتصادی کمک کند، اما کافی نیست. طالبان نیز باید به این بحران رسیدگی کند، از جمله با دادن اجازه کار به زنان، و کمک کنندگان باید بر معاملات بانکی نظارت کنند تا اطمینان حاصل شود که پول ها برای اهداف مشروع تجاری و امور بشردوستانه استفاده می‌شود.
بدون آن، کاهش بحران و کمک به آسیب پذیرترین کودکان افغانستان غیرممکن خواهد بود.
