سازمان حقوق بشر امروز براساس اظهارات جدید سربازان آمریکایی گزارش داد که شکنجه ودیگر انواع سوء استفاده از زندانیان در بازداشتگاه های آمریکا در عراق، حتی بعد از رسوایی به وجود آمده در زندان ابوغریب در سال 2004مجاز شمرده شده و به صورت روزمره درجریان بوده است . این گزارش جدید شامل اظهارات دست اول که به وسیله پرسنل ارتش آمریکا در مصاحبه با سازمان دیده بان حقوق بشر اظهار شده است، به جزییات بدرفتاری وسوء استفاده درتاسیسات ممنوعه فرودگاه بغداد ودیگر بازداشتگاه های عراق می پردازد.
در " نه خون، نه سوخت: سربازان ازسوء استفاده از زندانیان در عراق می گویند"، سربازان آمریکایی شرح می دهند که چگونه زندانیان به صورت عادی وروزمره مورد ضرب وشتم قرارگرفته، در موقعیت های بسیار دردآور گذاشته، برای مدت های طولانی ازخوابیدن محروم ودر درجه حرارت های بسیار سرد و یا گرم نگهداری شده اند. گزارش تهیه شده از دل مصاحبه هایی که توسط دیده بان حقوق بشر تهیه شده و با ضمیه هایی از سخنان به کار گرفته شده ویادداشت های دیگر، تکمیل شده است.
جان سیفتون، نوسنده گزارش ومحقق ارشد بخش تروریسم وضد تروریسم سازمان دیده بان حقوق بشر گفت: " به سربازان گفته شده بود که کنوانسیون ژنو در مورد آنها به کار نمی رود وبه همین جهت بازجویان می توانند ازروش های آزار واذیت برای وادار کردن زندانی ها به سخن گفتن استفاده کنند." به گفته وی اظهارات این سربازان ادعاهای دولت آمریکا مبنی براینکه شکنجه وآزار واذیت زندانیان در عراق غیرمجاز وغیر قابل قبول است را رد می کند ودر مقابل تصریح می کند که استفاده از چنین روش هایی مورد اغماض قرارگرفته وبه صورت گسترده مورد استعمال قرار گرفته است.
این اظهارات آشکار می کند که طی سالهای 2005-2003، آزار واذیت وسوء استفاده از زندانیان به عنوان یکی از روش های روند بازجویی به صورت آشکار مجاز شمرده شده است. آنها همچنین پیشنهاد کرده اند که سربازانی که می خواستند چنین بدرفتاری هایی را گزارش کنند از این کار منع ویا اساسا نادیده گرفته شده اند.
گزارش سازمان دیده بان حقوق بشردر حالی منتشر می شود که مقامات دولت بوش و رهبران کنگره درگرما گرم بحث در خصوص قابلیت اجرای کنوانسیون ژنو در نحوه برخورد با زندانیان هستند. این گزارش اثبات آشکاری از سوء استفاده وبدرفتاری با زندانیان در هنگامی است که پایه ای ترین اصول واستانداردهای بین المللی نادیده گرفته می شوند.
برخی از جدی ترین این آزارها که به صورت جزیی در گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر آمده است به گروه های رزمی که از آنها می توان به گروه رزمی 20، 121، 21-6 وگروه رزمی 145 اشاره کرد، مربوط است که در بازداشتگاه های ممنوعه در فرودگاه بغداد موسوم به اردوگاه "ناما" انجام شده است.
این گزارش همچنین به شرح سوء استفاده های جدی در تاسیسات نزدیک به فرودگاه ماسول ودر قرارگاه نزدیکی القائم در نزدیکی مرز سوریه می پردازد.
بر اساس سخنان سربازان یاد شده، زندانی های قرار گاه ناما ، در نقض کامل قوانین بین المللی- در لیست صلیب سرخ بین المللی ثبت نشده اند. آنها به صورت مرتب عریان شده ومورد ضرب وشتم قرار گرفته اند، تمرین هایی اجباری انجام داده اند، به مدت زمان زیاد از خوابشان جلوگیری شده وروش های مختلف توهین وتحقیر در مورد آنها به کار رفته است.
یکی از بازجویانی که در در قرارگاه "ناما" خدمت کرده به دیده بان حقوق بشر گفته که رهبر بازجویی های واحد او "سوء استفاده و آزار واذیت را تشویق کرده است. او می گوید: " مردم می خواستند بروند، بروند وبروند با هرکسی بدرفتاری کنند. آنها فکر می کردند که این شغل آنهاست وچیزی است که به آن نیاز دارندکه انجام دهند وبنابراین هر زمانی که می خواستند آن را انجام می دادند. "
اظهارات بیان شده توسط سربازان آشکار می کند که بسیاری ازبسیاری از روش های آزار واذیت به کار گرفته شده توسط سلسله مراتب نظامی مجاز شمرده شده است. یکی از بازجویان که در سال 2004 در یکی از مراکز نظامی نزدیک به شهر موصل خدمت کرده است به دیده بان حقوق بشر در خصوص موردی گفته است که افسرمسئولی واحد بازجویی او، به او ودیگران گفته است که می توانند از روش های اذیت وآزاردر موردیک سری از زندانیان استفاده کنند. طبق گزارش یادشده افسر مذکور گفته است " ببینید، این کاری است که می خواهیم انجام دهیم – ما تمام مدت شب انها را بیدار نگه خواهیم داشت، ما تمام مدت انها را روی زانو های خود نگه می داریم واجازه نمی دهیم بخوابند."
این بازجو می گوید:
او ( افسرMI) خیلی مشخص وواضح درمورد آن بود. او نگفت که " من از شما ها می خواهم که با این آدمها دیوانه وار رفتار کنید، اما معلوم بود که چه چیزی می خواهد... بعدا، ما چندین سگ را به همراه خود آوردیم، (سگ برای ارعاب زندانیان مورد استفاده قرار می گرفت) وهمه چیزی که ... ( افسرMI) گفت این بود که این سگ ها را من از مربی گرفته ام وشما قرار است از این سگ ها در بازجویی استفاده کنید. (ما) از این افراد خواستیم تا تمرین های MPT انجام بدهند، که بسیار برایشان سخت بود. وضعیت کشیده شدن نیز برای آنها طاقت فرسا بود....می دانید، مانند زانو زدن درشن، راه رفتن بازانو در شن....ایستاده نگه داشتن آنها به بازوان کشیده شده ، با بطری های آب در دستانشان برای مدت زمان های طولانی.... وسینه خیز رفتن از میان شن ها...
بازجویی که در اردوگاه ناما خدمت می کرد، به اظهارات فوق اضافه کرده است که فرمانده بخش بازجویی مسئول مجاز شمردن استفاده از تکنیک های آزار واذیت علیه سربازان بوده است، اما این اختیارات خیلی معمول مورد استفاده قرار می گرفتند به نحوی که بازجویان از قالب والگویی برای پر کردن فرم های اختیارات استفاده می کردند:
"یک فرم اختیارات درکامپیوتر وجود داشت، صفحه که شما باید چاپ می کردید وآن را پر می کردید. ویک لیست در آن قرارداشت....شما باید تنها کنترل کنید که چه چیزی را می خواهید مورد استفاده قرار دهید، واگر شما برنامه داشتید که یک بازجویی خشن را مورد استفاده قرار دهید، تنها لازم بود که آن را امضا می کردید... "
درچندین مثالی که در این گزارش ذکر شده است، آزار واذیت زندانیان به صورت مکرر به فرماندهان نظامی در بغداد وواشنگتن گزارش داده شده است، کمتر ویا هیچ عملی برای متوقف کردن آن انجام شده است. برای مثال، تحقیقی که در خصوص یکی از قرارگاه های واقع در شهر فرودگاه موصل در سال 2004 بعد از آنکه فک او شکست، آشکار کرد که زندانیان در موصل به صورت مداوم تحت اذیت وآزار قرار گرفته اند. اگرچه هیچ عملی برای متوقف کردن کسانی که این اعمال را مرتکب شدند، انجام نشد و بازجویی که آنجا خدمت می کرد آزار واذیت های جدی را حتی پس از سال 2004 گزارش داد. یکی از زندانیان درسال 2003 زیر فشار بازجویی در این قرارگاه کشته شد وزندانی دیگری نیز درآوریل سال 2004 به قتل رسید.
آزار واذیت وسوء استفاده از زندانیان همچنان درسال 2004 در ارودگاه ناما ادامه داشت، حتی بعد از آنکه مقامات مختلف نظامی شکایات مختلفی را در خصوص آزار واذیت درآن ثبت کردند. کول استوارت ای هرینگتون، یکی از افسران امنیتی بازنشسته، تا به ارزیابی اطلاعاتی امنیتی جمع اوری شده بپردازد. او به ژنرال باربارا فست، رییس نیروهای امنیتی در عراق در یادداشتی اطلاع داد که نیروهای رزمی واحد21 زندانیان را مورد آزار واذیت قرار داده اند وهمچنین نه جزو اسامی زندانیان رسمی آن واحد ثبت شده اند ونه در لیست کمیته بین المللی صلیب سرخ.
هرینگتون اضافه کرده بود " به نظر روشن می رسد که نیروهای رزمی واحد 21 نیازمند به این هستند که تحت کنترل قرار بگیرند تا به زندانی ها احترام بگذارند." برخلاف این هشدار، آزار واذیت توسط نیروهای رزمی یاد شده ادامه یافت.
سازمان دیده بان حقوق بشر گفت که این گزارش جدید نشان می دهد که چگونه سربازانی که فکر می کردند این روش های آزار دهنده اشتباه یا غیرقانونی است زمانی که تلاش کردند که این موارد را گزارش دهند یا انها افشاء کنند با مشکلات جدی مواجه شدند. برای مثال، یکی از نگهبانان تاسیسات نظامی نزدیک القائم، که به یکی از افسران در خصوص کتک زد ودیگر روش های آزار واذیتی که او شاهد بود گزارش داده بود، گفته شد: "تو نیاز داری که جلو بروی وازاین موضوع صرف نظر کنی، سرگروهبان".
نگهبان یاد شده به دیده بان حقوق بشر گفت: " بارها به من تاکید شد که این مسیر عاقلانه ای نیست که من دنبال می کنم... " شما قرار نیست این بازجویی وپرسش ها را جای دیگری ببرید" یا چیزی شبیه این" ..تو قطعا باید از این موضوع صرف نظر کنی، این چیزی نیست که تو قراراست باخودت انجام بدهی."
در مثالی دیگر، وقتی که یک بازجو در مورد آزار واذیت در تاسیساتی نزدیک فرودگاه بغداد شکایت کرد، فرماندهان از وکلای نظامی خواستند که یک جلسه ارائه مطلب( به صورت پاورپوینت) برای بازجویان برگزار کنند. در اثنای سخنرانی آنها، وکلای یادشده، به صورت اشتباه به بازجویان یاد شده تعلیم دادند که کنوانسیون ژنو در مورد زندانی های موجود در قرارگاه نظامی یاد دشده، به کار نمی رود وتکنیک هایی که آنها در بازجویی های خود مورد استفاده قرار می دهند، قابل قبول است.
یکی از این بازجویان می گوید: " آنها به ما گفتند که این زندانی ها دشمنان جنگجوی ما هستند. بنابراین ما می توانیم هر کاری که می خواهیم با آنها انجام بدهیم."
سازمان دیده بان حقوق بشر پیش از این گروه های یاغی وشورشی عراقی را برای نقض دائمی قوانین انسانی بین المللی، آدم ربایی، حمله علیه مردم عادی ونیروهای سازمان های امدادرسان وانفجار صدها بمب دربازارها، مساحد ودیگر مناطق غیرنظامی را محکوم کرده است. دیده بان حقوق بشر اعلام کرده است که کسانی که مسئول این نقض قوانین هستند، از جمله رهبران این گروه ها، درصورتی که دستگیر شوند، تحت قوانین عراق وقوانین مربوط به شرایط جنگی، مورد تحقیق وبازجویی قرار خواهند گرفت."
سیفتون گفت : " برای جنایات شورشی های عراقی هیچ بهانه ای وجود دارد. اما آزار واذیت ونقض قوانین توسط یکی از طرفین، هرچقدربی شرمانه باشد، توجیهی برای نادیده انگاری قانون توسط نیروهای طرف مقابل نیست. این یکی از اصول اولیه قانون جنگ است. "
سازمان دیده بان حقوق بشر گفت که گزارش یاد شده نشان داد که تحقیقات جنایی از آزار واذیت های یاد شده نیازمند به پیگیری سلسله مراتب اداری دارد، به جای آنکه روی سربازان رده پایین تمرکز شود. تا امروز، هیچ یکی از افسران امنیتی درارتباط با اظهاراتی که درخصوص آزار واذیت ها در عراق به دادگاه فرخوانده نشده است. سازمان دیده بان حقوق بشر از هرگونه تحقیقات جنایی از خطاکاری های افسرانی که سرپرستی بازجویی ها و زندان ها را به عهده دارند، بی اطلاع است.
سازمان دیده بان حقوق بشر از کنگره ایالات متحده خواسته است تا کمیته ای مستقل متشکل ازاحزاب مختلف برای تحقیق در مورد وضعیت واقعی آزار واذیت زندانیان عراقی، همدستی افسران عالی رتبه و مشکلاتی را که گزارش آزار واذیت های یاد شده را برای شاهدان وسربازان دشوار می کند، تشکیل دهد.
سازمان دیده بان حقوق بشر، همچنین از رییس جمهوری آمریکا خواسته است که کمیته ای برای بازجوی وتحقیق از مرتکبین این آزار واذیت ها شامل مقامات نظامی وغیرنظامی تشکیل دهد که چنین روشهایی را مجاز شمرده اند.
سیفتون گفت : " درحال حاضر بسیار آشکار است که رهبران برای چنین آزار واذیت هایی که در عراق رخ می دهد مسئول هستند. امروز زمان آن است که این افراد پاسخگوی این مسائل باشند.
