به مناسبت روز جهانی زنان، ما مقاومت جسورانه زنان افغانستان را گرامی میداریم. از زمان تسلط طالبان بر افغانستان در ماه اگست سال ۲۰۲۱، زنان در کشوری که حتی صدایشان گناه و غیر قانونی پنداشته می‌شود و کنشگری شان با شکنجه مجازات شده، برای حقوق خود مبارزه می‌کنند.
در سال گذشته، به لطف شجاعت و پافشاری بی وقفه زنان افغانستان، ما شاهد گام های مهم—هرچند نا کافی— در راستای پاسخگو ساختن طالبان بوده‌ایم.
در ماه سپتمبر، کشورهای آسترالیا، کاناد، آلمان و هالند تعهد کردند که طالبان را به دلیل نقض کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد همه اشکال تبعیض علیه زنان، پاسخگو بسازند. این روند می‌تواند منجر به پیگرد قانونی افغانستان در دیوان بین المللی عدالت (ICJ) در لاهه شود.
در ماه اکتوبر، محکمه عدالت اروپا حکم داد که به دلیل آزار و اذیت سیستماتیک (مبنی بر جنسیت) توسط طالبان، تمام زنان افغانستان واجد شرایط پناهندگی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا هستند. با آنکه این حکم امری مهم است ولی نیاز به گام های دیگری برای حفاظت و حمایت بیشتر وجود دارد: زنان و دختران افغانستان که از آزار و اذیت طالبان فرار می‌کنند باید به مسیر های امن و قانونی برای دریافت پناهندگی در اروپا، آمریکای شمالی و سایر کشورهایی که در حال حاضر این مسیرها را فراهم نکرده اند، دسترسی داشته باشند.
همچنین در ماه اکتوبر، ۳۸ کشور اقدامات طالبان را به عنوان آزار و اذیت بر اساس جنسیت محکوم کردند. در ماه نومبر، شش کشورعضو دیوان بین‌المللی کیفری (ICC) افغانستان را به دادستان (ثارنوال) این محکمه ارجاع دادند و نگرانی خود را در مورد وخامت شدید وضعیت حقوق بشر درافغانستان به ویژه برای زنان و دختران ابراز کردند. در ماه جنوری، دفتر دادستان (ثارنوال) دیوان بین‌المللی کیفری درخواست هایی را برای صدور حکم بازداشت دو تن از رهبران طالبان، از جمله بلند رتبه ترین رهبرشان، به دلیل انجام جنایت علیه بشریت از طریق آزار و اذیت بر اساس جنسیت، به محکمه ارائه داده‌اند.
دادخواهی مداوم زنان افغانستان و متحدان شان باعث افزایش توجه جهانی به تعریف «آپارتاید جنسیتی» به عنوان یک جنایت تحت قوانین بین المللی شده است. یکی از فرصت های کلیدی برای تحقق بخشیدن به این هدف، پیش نویس معاهده جنایت علیه بشریت است که در حال حاضر در مجمع عمومی سازمان ملل مورد بحث قرار دارد. شمار رو به افزایشی از کشورها از این تلاش حمایت می‌کنند.
با وجود مشکلات و موانع شدید، زنان افغانستان سرنوشت خود را به دست خود گرفته اند. آنان همچنان سازماندهی می‌کنند، اعتراض می‌کنند و نقض حقوق شان توسط طالبان را افشا می‌کنند، با آنکه برای آزادی شان هزینه های سنگینی میپردازند. اکنون جامعه بین‌المللی و محکمه ها باید این روندهای قانونی را پیش ببرند، طالبان را پاسخگو بسازند و این نقض های حقوق بشری را پایان بدهند.
