ما از درگذشت علی عجمی عمیقاُ متأثریم. او یک مدافع ایرانی حقوق بشر در تبعید، و برای بسیاری از ما که بر گزارش نقض حقوق بشر در ایران متمرکز هستیم همکاری عزیز بود.
علی، ۳۷ ساله، یک دانشجوی بااستعداد حقوق در دانشگاه تهران بود که پس از دستگیری، زندان، و اخراج از دانشگاه به خاطر فعالیت سیاسی‌اش در ایران بدل به یک پناهنده شد. او اهل روستایی نزدیک شهر سبزوار در استان خراسان رضوی بود و در کنکور ورودی دانشگاه در میان بیست نفر اول کشور قرار گرفت اما به خاطر فعالیت سیاسی مسالمت‌آمیزش دو سال را در زندان گذراند. بعد از ترک ایران، علی رغم مشکلات جاافتادن در جامعه‌ای جدید به عنوان مهاجر، علی همچنان صدای بی‌صدایان ماند و به عده‌ای از ما در ثبت و گزارش موارد متعدد نقض حقوق بشر در ایران یاری رساند.
بسیاری از ما علی را با لبخندی روشن و باوری راسخ به امکان تبدیل جهان به جایی بهتر برای همه آسیب‌دیدگان از بی‌عدالتی اقتصادی و اجتماعی و سرکوب سیاسی به یاد خواهیم آورد. این غم‌انگیز است که او سرکوب و زندان را تجربه کرد و صرفاً به خاطر باورهای سیاسی‌اش وادار به ترک کشورش شد.
ما از صمیم قلب به خانواده علی و دوستان او در ایران و خارج از کشور تسلیت عرض می‌کنیم و امیدواریم که آنها با دانستن این که او برای افراد اطراف خود و هموطنان ایرانی‌اش تفاوتی رقم زد اندکی آرامش پیدا کنند.
رویا برومند، مدیر اجرایی
بنیاد عبدالرحمن برومند
دکتر شیرین عبادی، مؤسس و رییس
مرکز حامیان حقوق بشر
کیوان رفیعی، مدیر اجرایی
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
تارا سپهری‌فر، پژوهشگر ایران
دیده‌بان حقوق بشر
هادی قائمی، مدیر اجرایی
کمپین حقوق بشر در ایران
محمود امیری مقدم، مدیر اجرایی
حقوق بشر ایران
آزاده پورزند، مؤسس و مدیر اجرایی
بنیاد سیامک پورزند
فیروزه محمودی، مدیر اجرایی
اتحاد برای ایران
