(برلین، 13 ژوئن 2012) - دیده بان حقوق بشر گفت که یک روزنامهنگار آذربایجانی که به ارائه گزارشهای مسائل حساس سیاسی شهرت دارد در تاریخ 11 ژوئن 2012 بر اساس اتهامات ساختگی حمل مواد مخدر به دو سال زندان محکوم شد. دیده بان حقوق بشر خواست که محکومیت انار بیرملی به شکل مستقل مورد بررسی قرار گرفته و در مورد شواهدی که حاکی از دست داشتن مقامات پلیس در پرونده سازی نسبت به کشف مواد مخدر به هنگام حضور وی در پاسگاه پلیس، تحقیق کنند.
دادگاه بیناگادی منطقه باکو، بایراملی، روزنامهنگار تلویزون ماهوارهای ایران سحر تی وی، را در تاریخ 11 ژوئن به اتهام در اختیار داشتن مواد مخدر غیرقانونی محکوم کرد. بیارملی، که 31 سال دارد، از 17 فوریه در بازداشت به سر برده است. بازجویی اولیه وی ساعت 2 بامداد 18 فوریه بدون حضور وکیل او صورت گرفت، در حالی که مطابق با قوانین آذربایجان او حق داشتن وکیل را داشت.
گیورگی گوگیا، پژوهشگر ارشد قفقاز جنوبی دیده بان حقوق بشر گفت: «ما اعتقاد داریم که پرونده سازی علیه بیارملی یک نمونه دیگر از تاکتیکهای تعدیگرایانه مسئولین آذربایجان است که به نظر میآید به شدت مشتاق جعل مدارک علیه منتقدین دولت جهت تنبیه و ساکت سازی آنان هستند. پرونده بیارملی نمونه کامل روند اتهام سازی جعلی است که به یک شیوه مرسوم در آذربایجان تبدیل شده است و پیام تکاندهندهای را برای روزنامهنگاران می فرستد.»
تلویزیون سحر وابسته به جمهوری اسلامی ایران و صدا و سیما (که شبکه رسمی جمهوری اسلامی ایران است) می باشد و به زبان های مختلف از جمله آذری و انگلیسی برنامه پخش میکند. بایراملی مسئول تهیه گزارش های ویدیویی در مورد تحولات آذربایجان، از جمله محاکمه فعالان حزب اسلامی، بود. روابط ایران و آذربایجان در ماههای اخیر رو به تیرگی یافته است، و هر دو طرف جانب مقابل را به دخالت در امور داخلی خود و تحریک ناآرامیهای مدنی متهم میکنند.
در ساعت 7 صبح 17 فوریه پس از آن که مامورین پلیس به خانه بایراملی رفته و گفتند که رئیس پلیس میخواهد با او صحبت کند وی داوطلبانه به پاسگاه پلیس محلی مراجعه کرد. وکیل بایراملی، انار گاسملی، به دیده بان حقوق بشر گفت حدود یک ساعت بعد از آن که بایراملی به پاسگاه پلیس رسید، ماموری از او خواست تا کت خود را در اتاق گذاشته و سپس با او به اتاق دیگر برود. رئیس پولیس هرگز حضور نیافت.
بایراملی در آن اتاق مورد پرس و جو قرار نگرفت و پس از حدود ده دقیقه دوباره توسط مامور به اتاق اولی رهنمایی شد و کت خود را برداشت. بعد از آن ماموران او را تفتیش و 0.387 گرام هیروئین را از جیب کت او«کشف» کردند. مامورین پلیس بلافاصله مطابق به ماده 2341.1 قانون جزایی یک پرونده جنایی علیه او به اتهام داشتن مواد مخدر غیرقانونی تشکیل داده و او را بدون حضور وکیل مورد بازجویی قرار دادند.
از دسامبر 2011 تا کنون، این سومین باری بود که پلیس بایراملی را احضار کرده بود. دو روز قبل از دستگیری وی، مامورین پلیس از او خواستند تا در پاسگاه حاضر شود و در آنجا از او در مورد فعالیتهای روزنامهنگاری، کارفرما، وابستگیهای سیاسی، عضویت در احزاب و غیره سوال میکنند و به پدر بایراملی اجازه میدهند در زمان بازپرسی حضور داشته باشد.
کارشناسان پزشک قانونی دولت اعلام کردند که بایراملی از مواد مخدر استفاده نکرده است، اما دادگاه حاضر نشد ارتباطی بین وجود این مدرک و اعتبار اتهام، یعنی رفتن وی به پاسگاه پلیس با مواد مخدر، ببیند.
مامورین پلیس در گزارش خود به دروغ ادعا کردند که آنان بایراملی را در خیابان بازداشت کردند، در حالی که اعضای خانواده بایراملی شهادت دادند که پلیس به منزل آنان آمدند و از او خواستند همراه آنان به پاسگاه پلیس برود. دادگاه شهادت بستگان او را جانبدارانه دانسته و آن رد کرده است و ادعا نموده که بستگان او تلاش داشتند تا بر اتهام او سرپوش بگزارند.
گوگیا اظهار داشت: «زمان و شرایط دستگیری بایراملی قویاً نشان میدهد که پرونده سازی در کار بوده است و باید در مورد این شواهد تحقیقات فوری و مستقل صورت بگیرد.
دیده بان حقوق بشر گفت که این نوع تحقیقات نه تنها برای تامین عدالت برای بایراملی بلکه برای مقابله با تاکتیک جعل سازی اتهامات، که مقامات آذربایجان از آن برای سرکوب آزادی بیان با مصونیت کامل استفاده میکنند، ضروری است.
دیده بان حقوق بشر نیز ادعا داشت که آذربایجان نشان داده است که با مطبوعات آزاد و سایر انواع آزادی بیان سر خصم دارد. روزنامهنگاران مستقل، مدافعان حقوق بشر، و افراد دیگری که سعی میکنند عقاید خود را بیان کنند، مسائل منافع عمومی را تحقیق کنند، ویا مقامات دولتی را انتقاد کنند مورد حمله، اذیت و آزار و تهدید قرار گرفته و بازداشت شدهاند. ده ها روزنامهنگار، فعالان رسانههای اجتماعی، و مدافعان حقوق بشر در سالهای اخیر محاکمه، زندانی و جریمه نقدی شده اند.
دست کم پنج روزنامهنگار و چهار مدافع حقوق بشر یا در زندان هستند و یا در بازداشت قبل از محاکمه به سر می برند. روزنامهنگاران عبارت اند از آیدین جانی یوف، ویگار گناگوف، ژورگولییف، آواز زینالی و انار بایراملی. دو مدافع حقوق بشر، ویدادی ایزگنادوف و تالع خصمامادوف، براساس اتهامات واهی به سه و چهار سال زندان به ترتیت محکوم شدهاند، که ظاهرا این اقدامات تلافی جویانه بوده و به دلیل انتقاد آنان از مسئولین صورت گرفته است. دو تن دیگر از مدافعان حقوق بشر، اوگتای گوالالیوف و بختیار مامدوف، به اتهام دروغین اخاذی و چاقوکشی در بازداشت قبل از محاکمه به سر میبرند.
مقامات آذربایجانی بارها اتهام ساختگی مواد مخدر را علیه منتقدین دولت وارد کرده است، از جمله علیه:
- جبار سایالانی، یک فعال جوان 21 ساله که در آوریل 2011 به دو سال و نیم زندان محکوم شد. سایالانی به دلیل انتقاد های خود از مقامات در سایتهای شبکه اجتماعی مشهور بود. وی در دسامبر 2011 مورد عفو قرار گرفت و آزاد شد.
- عینالله فتحالله یوف، یک ویرایشگر صریح الهجه که متهم به حمل مواد مخدر غیرقانونی شد در حالی که حکم هشت سال زندان خود را به اتهام کاذب تروریسم در زندان سپری میکرد. او درسال 2011 بعد از صدور حکمی به نفع او توسط دادگاه حقوق بشر اروپا درسال 2010 مبنی بر آزادی فوری از زندان، آزاد شد.
- میرزا سکیت، طنز پرداز و روزنامهنگار روزنامه «آزادلیگ»، که از 2006 تا 2009 سه سال را در زندان به اتهام داشتن مواد مخدر سپری کرد.