جامعه ایران تحت سرکوب
در سپتامبر ۲۰۲۲ ایرانیان به خیابان‌ها آمدند تا به مرگ زن کرد ایرانی ۲۲ ساله‌ای در حبس پلیس ناقض حقوق بشر گشت ارشاد، و کارنامه طولانی سرکوب و مصونیت حکومت استبدادی کشور اعتراض کنند. شعار اصلی جنبش اعتراضی، «زن زندگی آزادی»، مبارزات چندین نسل ایرانیان برای آزادی‌های سیاسی و اجتماعی علیه حکومتی عمیقاً سرکوبگر و غیرپاسخگو را به هم پیوند می‌زند. سرکوب بی‌رحمانه مطالبات مردمی برای تغییر بنیادین به دست حکومت شامل به کار گرفتن نیروی قهریه بیش از حد و مرگبار علیه معترضان، دستگیری خودسرانه مجموعه‌ای از فعالان، روزنامه‌نگارها، و مدافعان حقوق بشر، شکنجه و تعرض جنسی به بازداشت‌شدگان، و اعدام افراد پس از محاکمه‌های نمایشی شده است. وبلاگ ایران دیده‌بان حقوق بشر به سرکوب ظالمانه حکومت و همچنین تلاش‌های فعالان جامعه مدنی برای مقابله با این سرکوب و دستیابی به مطالبات جامعه برای بهبودهای بنیادین در حقوق بشر خواهد پرداخت.
زندان، جریمه، و تعلیق دانشجویان به دست مقامات به خاطر مخالفت مسالمت‌آمیز
مقامات ایران در روزهای اخیر دانشجویان را به خاطر مخالفت مسالمت‌آمیزشان با حکم زندان، جریمه، و تعلیق روبه‌رو کرده‌اند، و قوه قضاییه نیز بعضی دانشجویان را به تبعید داخلی محکوم کرده‌است.
به گفته دیده‌بان آزار، در ماه گذشته، حداقل ۳۵ دانشجوی دانشگاه الزهرا به خاطر زیر پا گذاشتن قانون حجاب اجباری ایران به مدت یک یا دو ترم تحصیلی تعلیق، و تا پایان تحصیل از خوابگاه محروم شده‌اند. از این عده، حکم علیه هفت دانشجو اجرا شده و پنج نفر از آنها فوراً از خوابگاه اخراج شده‌اند. دانشگاه الزهراً همچنین اخیراً یکی از دانشجویان هنر خود، سپیده رشنو، را به خاطر امتناع از پوشیدن حجاب اجباری به مدت دو ترم تعلیق کرد.
پس از اعتراضات روز ۷ مارس در دانشگاه علوم پزشکی تبریز علیه مسمومیت‌های سریالی دختران دانش‌آموز، حداقل ۴۰ دانشجو با مجازات‌هایی از سوی کمیته انضباطی مرکزی وزارت بهداشت روبه‌رو شده‌اند که در بعضی موارد شامل «تبعید» نیز می‌شود.
به گفته سازمان دانشجویان متحد، در میان دانشجویان منع‌شده از تحصیلات برای ۲ تا ۴ ماه و تبعیدشده به شهرهای ارومیه، کاشان، اردبیل، اهواز، و سمنان می‌شود به الهه اشرف‌پور، میرمهدی موسویان، محمدامین سلطان‌زاده، سهیلا سپیده‌دم، و علی پروین اشاره کرد.
در روز ۱۳ ماه مه، روزنامه شرق در مصاحبه با بعضی دانشجویان دانشگاه علامه، نوشت که علاوه بر صدور احکام غیرقانونی و عدم رعایت حق دانشجویان به اطلاع یافتن از محدودیت‌های جدید، مقامات دانشگاه مستقیماً علیه سه نفر از دانشجویان در دادسرای اوین دست به تشکیل پرونده زده‌اند.
احضار هفتاد وکیل به دادسرای اوین در دو هفته گذشته
محمد شیوایی، دبیر کمیسیون حمایت کانون وکلای مرکز، در مصاحبه‌ای با وکلاپرس گفت که از هشتم ماه مه دادسرای اوین حدود هفتاد وکیل را احضار کرده است. بر اساس مصاحبه شیوایی، مقامات ایران عنوان اتهامی این وکلا را ذکر نکرده‌اند.
ثمین چراغی، حسن یونسی، علی مجتهدزاده، علی شریف‌زاده، ابوالفضل حمزه، محمدعلی کامفیروزی، سعید شیخ، ابوذر نصراللهی، سارا حمزه‌زاده، میترا ایزدی‌فر، مرجان اصفهانیان، و امیرحسین غفاریان بخشی از این گروه وکلای احضارشده هستند.
ظاهراً این وکلا به خاطر فعالیتشان در دفاع از حقوق معترضان مورد هدف قرار گرفته‌اند. علی مجتهدزاده، یکی از وکلای احضارشده، در توییتی نوشت که وکلای احضارشده در وکالت پرونده‌های معترضان بازداشت‌شده یا اظهارنظر انتقادی از حکومت در فضای مجازی فعال بوده‌اند. مجتهدزاده همچنین در مصاحبه‌ای با اعتمادآنلاین گفت که پرونده قبلی بعضی از وکلای احضارشده اخیر همچنان در جریان است و گوشی‌های موبایل مصادره‌شده خود را هم تحویل نگرفته‌اند.
بازداشت خشونت‌بار معلمان و فعالان در جریان ملاقات با خانواده محمد حبیبی
در روز ۲۸ آوریل نیروهای امنیتی ایران به خانه محمد حبیبی، سخنگوی زندانی کانون صنفی معلمان تهران یورش برده و نه نفر از فعالان را که به ملاقات خانواده او رفته بودند بازداشت کردند.
ریحانه انصاری نژاد، انیشا اسداللهی، سروناز احمدی، حسن ابراهیمی، هیراد پیربداقی، ژاله روحزاد، کامیار فکور، عسل محمدی، و اولدوز هاشمی در میان بازداشت‌شدگان بودند و به زندان اوین منتقل شدند. بیشتر این فعالان پیش از این به ناحق در زندان بوده‌اند. در حالی که ریحانه انصاری نژاد، اولدوز هاشمی، ژاله روحزاد، هیراد پیربداقی، و عسل محمدی با وثیقه آزاد شدند، رادیو زمانه خبر داد که فکور و احمدی باید احکام زندانی که پیش از این به خاطر فعالیت‌های مسالمت‌آمیزشان دریافت کرده بودند را از سر بگذرانند. شعبه ۲۶ دادگاه تجدیدنظر تهران این زوج را به ترتیب به هشت ماه و سه سال و نیم زندان محکوم کرده بود.
شورای هماهنگی کانون صنفی معلمان خبر داد که در جریان این یورش، یکی از معلمان زن دچار حمله قلبی شده و در بیمارستان بستری شده است. نیروهای امنیتی همچنین خدیجه پاک‌ضمیر، همسر حبیبی، را بازداشت کردند اما پس از چند ساعت او را رها کردند.
محمد حبیبی، مدافع حقوق بشر و سخنگوی کانون صنفی معلمان، پیش از این در ۵ آوریل ۲۰۲۳ به دست مأموران اطلاعاتی ایران دستگیر شده بود. در طول چهار سال گذشته و در پاسخ به کاهش استانداردهای زندگی، دستمزدهای معوقه، و کاهش پشتیبانی بیمه، اعتراضات کارگری در ایران رو به رشد بوده‌اند. قانون کار ایران حق تشکیل اتحادیه‌های کارگری مستقل از گروه‌های با مجوز دولتی مثل شورای اسلامی کار را به رسمیت نمی‌شناسد.
اتهامات واهی علیه روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده در ایران
قوه قضاییه ایران چندین اتهام بی‌پایه به نیلوفر حامدی و الهه محمدی، خبرنگاران روزنامه‌های ایرانی شرق و هم‌میهن، مطرح کرده است که چند ماه گذشته را در بازداشت به سر برده‌اند. هر دو زن پس از این بازداشت شدند که جزییاتی درباره مرگ مهسا (ژینا) امینی 22 ساله، در حبس در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲ منتشر کردند.
در ۲۶ آوریل ۲۰۲۳ مسعود ستایشی، سخنگوی قوه قضاییه، گفت حامدی و محمدی متهم به «همکاری با دولت متخاصم آمریکا»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» هستند. او اعلام کرد که کیفرخواست آنها در ۱۷ آوریل ۲۰۲۳ صادر و به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران ارسال شده است.
حامدی، خبرنگار شرق، اولین روزنامه‌نگاری بود که عکسی از مهسا (ژینا) امینی در بیمارستان منتشر کرد. نیروهای امنیتی حامدی را در ۲۲ سپتامبر در تهران بازداشت کردند. محمدی، خبرنگار هم‌میهن، به سقز سفر کرد تا از تشییع جنازه مهسا (ژینا) امینی گزارش تهیه کند. او در ۲۹ سپتامبر بازداشت شد.
هر دو در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲ به زندان قرچک در ورامین منتقل شدند.
دستگیری فعالان برجسته پس از همایش آنلاین اپوزیسیون
مأموران اطلاعاتی ایران سه فعال اپوزیسیون برجسته را پس از ایفای نقش آنها در یک همایش آنلاین دو روزه اپوزیسیون دستگیر کرده‌اند. همایش در روزهای ۲۱ و ۲۲ آوریل، با عنوان «گفت و گو برای نجات ایران» در پلتفرم کلاب‌هاوس و با حضور ده‌ها فعال برجسته ساکن داخل و خارج ایران، از جمله چندین فعال زندانی در ایران برگزار شد. در طی همایش، که نام خود را از عنوان نامه‌ای گرفته بود که توسط میرحسین موسوی، نخست‌وزیر سابق و نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۹ که از سال ۲۰۱۱ در حصر به سر می‌برد، منتشر شده بود، مشارکت‌کنندگان درباره نیاز به برگزاری رفراندوم کشوری و گذار دموکراسی از حکام مستبد کنونی ایران سخن گفتند.
پیش از همایش، در روز ۲۰ آوریل، مقامات کیوان صمیمی، روزنامه‌نگار باسابقه ۷۴ ساله، را دستگیر کردند. او در میان سخنرانان همایش بود. شبکه خبر صدا و سیمای ایران خبر دستگیری صمیمی را اعلام کرد و او را بدون ارائه هیچ مدرکی به ارتباط با سازمان ممنوع‌شده مجاهدین خلق متهم کرد. صمیمی در روز ۲۶ ژانویه پس از گذراندن حکم دو ساله‌ای که به خاطر فعالیت مسالمت‌آمیزش دریافت کرده بود از زندان آزاد شده بود.
در روزهای ۲۵ و ۲۶ آوریل مأموران سید علیرضا بهشتی شیرازی، مشاور موسوی، و عبدالله مومنی، فعال سیاسی، دو نفر از سخنرانان همایش، را دستگیر کردند. مقامات همچنین منزل دیگر مشاور موسوی، قربان بهزادیان‌نژاد، را مورد تفتیش قرار داده و او را به دادسرا احضار کردند. بهشتی، مومنی و قربانیان‌نژاد هر سه پس از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۹ زندانی شدند.
در ۲۶ آوریل، عادله صمیمی، دختر کیوان، در توییتی نوشت که خانواده از وضعیت و سلامتی او اطلاعی ندارند.
موج جدید بازداشت روزنامه‌نگاران و فعالان زن در ایران
طی شش ماه گذشته از آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی» در ایران سرکوب حکومت علیه حقوق بنیادین زنان در ایران تداوم یافته است. تنها در طول ۱۰ روز گذشته مقامات سه فعال و روزنامه‌نگار را بازداشت، و دو نفر دیگر را به دادگاه احضار کرده‌اند.
در روز ۱۰ آوریل مقامات ژینا مدرسی گرجی، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان کرد، را در سنندج بازداشت کردند. این دومین بازداشت او در چند ماه گذشته است. نیروهای امنیتی مدرس گرجی را در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲ با خشونت بازداشت کرده بودند. او در ۳۰ اکتبر با وثیقه آزاد شده بود. در مارس ۲۰۲۳ او در حساب اینستاگرام خود نوشت که او به «اقدام علیه امنیت ملی» از طریق «گروه غیرقانونی» و عضویت در آن متهم شده است.
در روز شنبه ۸ آوریل مأموران سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی زینب زمان، فعال فمینیست، را پس از حضور او در دفترشان برای بازجویی بازداشت کردند. مقامات امنیتی همچنین برای تفتیش به منزل او رفتند. او در ۱۵ آوریل با وثیقه از زندان اوین آزاد شد.
فریبا زندکریمی در چهارشنبه ۵ آوریل ۲۰۲۳ پس از احضار به اداره اطلاعات سنندج بازداشت شد. پس از این مأموران امنیتی منزل او را مورد تفتیش قرار دادند و بعضی از وسایل او را مصادره کرده و با خود بردند.
آنیشا اسداللهی، فعال کارگری، و مریم وحیدیان، روزنامه‌نگار، برای جلسه دادگاه خود در روزهای ۱۶ و ۱۸ آوریل به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران احضار شده‌اند.
ضرب و شتم و بازداشت خودسرانه محمد حبیبی، سخنگوی کانون معلمان
در روز ۵ آوریل مأموران اطلاعاتی ایران محمد حبیبی، فعال حقوق بشر و سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران را دستگیر کردند. همسر او، خدیجه پاک‌ضمیر، در توییتی نوشت که چهار مأمور وزارت اطلاعات ایران با حکم بازداشت، حبیبی را در مدرسه دستگیر کرده و او را جهت تفتیش خانه به منزلش بردند و به هر دو نفر آنها فحاشی کردند. نیروهای امنیتی در زمان انتقال او به زندان اوین او را مورد ضرب و جرح قرار دادند. او همچنان در بازداشت به سر می‌برد.
محمد حبیبی پیش از این در ۳۰ آوریل ۲۰۲۲ به دست مأموران امنیتی در تهران دستگیر و به زندان اوین منتقل شده بود.
در نوامبر ۲۰۲۲ شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران حبیبی را بابت اتهامات اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام به چهار سال و هفت ماه زندان، و همچنین دو سال ممنوعیت از فعالیت و عضویت در گروه‌ها و منع خروج از کشور محکوم کرده بود.
او پس از ۲۰ ماه زندان مورد عفو قرار گرفت و در ۸ فوریه ۲۰۲۳ آزاد شد.
مقامات ایران سابقه‌ای طولانی در هدف گرفتن اعضای برجسته اتحادیه‌های معلمان دارند. مقامات اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان، را از سال ۲۰۱۵ زندانی کرده‌اند. در طول چهار سال گذشته در پاسخ به پایین آمدن سطح زندگی، حقوق‌های معوقه، و کاهش حمایت بیمه، اعتراضات کارگری رو به رشد بوده‌اند. قانون کار ایران حق سازماندهی اتحادیه‌های کارگری مستقل از گروه‌های با مجوز دولتی مثل شورای اسلامی کار را به رسمیت نمی‌شناسد.
کسری نوری، روزنامه‌نگار، همچنان در زندان
با وجود اعلام عفو اخیر حکومت ایران، کسری نوری ۳۲ ساله، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، همچنان در زندان است. فرشید یداللهی، وکیل او، به روزنامه شرق گفت که نوری در یک پرونده عفو دریافت کرده است، اما پرونده جدید او همچنان در دادستانی شیراز است. در اوت ۲۰۲۲، نوری به خاطر بیانیه‌ای منتشرنشده به «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» متهم شده بود که همراه فعالانی دیگر، مثل لیلا حسین‌زاده، نوشته بود و این پرونده است که همچنان در دست بررسی است و مانع از آزادی او شده است.
مأموران در فوریه ۲۰۱۸ نوری را در جریان تجمعی در خیابان گلستان هفتم در محله پاسداران شمال تهران دستگیر کردند که در آن ده‌ها تن از جامعه دراویش، نگران از برنامه نهادهای امنیتی برای دستگیری نورعلی تابنده، قطب دراویش [گنابادی]، برای حفاظت از منزل او حاضر شده بودندن. در ۱۹ و ۲۰ فوریه ۲۰۱۸ طبق گزارش‌ها مأموران به معترضان حمله کردند و ده‌ها نفر را مجروح کردند. در جریان درگیری‌ها مأموران نیروی انتظامی، از جمله سه نفر در اثر برخورد اتوبوس، نیز فوت کردند.
در ژوییه ۲۰۱۸ شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران نوری را بنا به اتهامات «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «اخلال در نظم عمومی»، «تمرد از دستور پلیس»، و «تبلیغ علیه نظام» به ۱۲ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق، دو سال تبعید، دو سال محرومیت از حقوق اجتماعی، و دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم کرد. بر اساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی ایران نوری باید هفت سال و شش ماه را در زندان سپری می‌کرد. او در زندان عادل آباد شیراز محبوس است که صدها کیلومتر با محل اقامت خانواده‌اش در تهران فاصله دارد.
مقامات پیش از این بارها نوری، و دیگر اعضای خانواده‌اش مثل مادرش شکوفه یداللهی و برادرانش امیر نوری و پوریا نوری، را دستگیر و زندانی کرده‌اند. به گفته بی‌بی‌سی، شکوفه یداللهی، امیر نوری، و پوریا نوری تحت شکنجه جسمی و روحی قرار گرفته‌اند. پس از رویدادهای خیابان گلستان هفتم در سال ۲۰۱۸، دادگاه‌های انقلاب در محاکماتی غیرمنصفانه که حقوق پایه متهمان را نقض می‌کرد، حداقل ۲۰۸ نفر از اقلیت مذهبی دراویش را به احکمان زندان و دیگر مجازات‌ها محکوم کردند.
نوری دانشجوی دانشگاه تهران است و مدیر وب‌سایت «مجذوبان نور» بود که اخبار مربوط به جامعه دراویش را پوشش می‌دهد.
زینب جلالیان، فعال کرد، شانزدهمین سال خود در زندان‌های ایران را آغاز می‌کند
مارس ۲۰۲۳ آغاز شانزدهمین سال حبس فعال کرد ایرانی، زینب جلالیان است. جلالیان چهل ساله تنها فعال سیاسی زن در ایران با حکم حبس ابد است. در طی ۱۶ سال گذشته مقامات او را تحت شکنجه جسمی و روانی قرار داده، و از دسترسی او به مراقبت پزشکی ممانعت کرده‌اند.
مقامات ایران جلالیان را در زمان عضویت او در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) در مارس ۲۰۱۸ به خاطر فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی او دستگیر کرده‌اند. او پس از دستگیری به بازداشتگاه غیررسمی اداره اطلاعات کرمانشاه در میدان نفت منتقل شد و بیش از سه ماه را در حبس انفرادی به سر برد. در این دوره او تحت شکنجه‌های شدید از جمله تهدید به تجاوز قرار گرفت و از تماس و ملاقات با خانواده و وکیلش محروم شد.
در سال ۲۰۰۹ در دادگاهی شتاب‌زده که وکیلش حتی از آن اطلاع پیدا نکرده بود، یک قاضی دادگاه انقلاب جلالیان را به اتهام محاربه به اعدام محکوم کرد. در دسامبر ۲۰۱۱ حکم اعدام او به حبس ابد تغییر یافت. در طی ۱۶ سال گذشته مقامات او را به چندین زندان در سراسر ایران منتقل کرده‌اند: کرمانشاه، اوین، خوی، قرچک، کرمان، و یزد.
جلالیان در دوران حبس به بیماری‌های مختلفی از جمله برفک دهان، ناخنک چشم، بینایی پایین، عفونت دندان، مشکلات هاضمه و کلیوی، و کرونا مبتلا شده است. با وجود نیاز او به مراقبت پزشکی خارج از زندان، مقامات زندان به شدت انتقال او به بیمارستان را محدود کرده‌اند، و از این امر برای تحت فشار گذاشتن او برای اعتراف به اتهامات بیشتر استفاده کرده‌اند. در موارد اندکی که او به بیمارستانی خارج از زندان منتقل شده است، آنها او را بر خلاف توصیه‌های پزشک مبنی بر بستری کردن او به زندان بازگرداندند.
از آنجا که مقامات هیچ مدرکی مبنی بر نقش داشتن جلالیان در اقدامی خشونت‌بار ارائه نکرده‌اند و او تنها به خاطر فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود برای حقوق زنان کرد بازداشت شده‌است، حبس او خودسرانه و نقض جدی حقوق بنیادین او محسوب می‌شود. زینب جلالیان باید فوراً و بدون شرط آزاد شود.
صدور حکم اعدام برای شهروند ایرانی-آلمانی
به گفته خبرگزاری میزان در روز ۲۱ فوریه ۲۰۲۳، جمشید شارمهد ۶۷ ساله، بنا به اتهام «افساد فی الارض» به اعدام محکوم شد. مقامات ایران مدعی هستند که او رهبر یک گروه اپوزیسیون «انجمن پادشاهی ایران» بوده است که با چند حمله تروریستی، از جمله بمب‌گذاری سال ۲۰۰۸ در مسجدی در شیراز مرتبط است. شارمند این ادعاها را رد می‌کند. مقامات ایران مرتباً فعالان و چهره‌های اپوزیسیون را با اتهامات واهی دستگیر کرده و افراد را در محاکمه‌های غیرمنصفانه محکوم می‌کند.
شارمند شهروند دوتابعیتی ایرانی-آلمانی است که در زمان دستگیری در آمریکا اقامت داشت. به گفته خانواده‌اش، شارمند در ژوییه ۲۰۲۰ در مسیر رفتن به هند در سفری تجاری در دوبی ناپدید شد. سپس از طریق رهگیری سیگنال تلفن او مشخص شد که او از عمان به زور به ایران منتقل شده است. همچنین، در دسامبر ۲۰۲۰، روح‌الله زم، روزنامه‌نگار و چهره برجسته اپوزیسیون، که احتمالاً در عراق دستگیر شده بود، در دادگاهی به شدت نامنصفانه محکوم و اعدام شد.
کانال‌های تلویزیون دولتی ایران پیش از این مجموعه‌ای از «اعترافات» احتمالاً اجباری شارمهد را پخش کرده بودند. تلویزیون دولتی مرتباً اعترافات ویدیویی کسب‌شده تحت شکنجه و اجبار بازداشت‌شدگان را پخش می‌کند. مقامات به وکیل منتخب شارمهد اجازه دسترسی به پرونده یا ملاقات با او را ندادند. همین ماه گذشته، در پی رویه‌ای قضایی که با معیارهای محاکمه منصفانه همخوانی نداشت، مقامات ایران علیرضا اکبری،معاون سابق وزیر دفاع، و شهروند دوتابعیتی ایرانی-بریتانیایی را به اتهام جاسوسی اعدام کردند. وزیر خارجه آلمان بابت رویه قضایی نامنصفانه دادگاه و تصمیم قوه قضاییه ابراز نگرانی جدی کرده است، و مقامات ایران دو دیپلمات ایرانی را اخراج کرده‌اند.
مقامات همچنان سعید مدنی، جامعه‌شناس ۶۲ ساله را به خاطر حکم زندان ۹ ساله‌اش در حبس نگاه داشته‌اند
بر اساس گزارش‌ها در هفته‌های اخیر مقامات ایران صدها زندانی از جمله ده‌ها فعال و مدافع حقوق بشر را از طریق عفو و کاهش مجازات‌ها آزاد کرده‌اند. با وجود این، شعبه ۳۶ تجدیدنظر دادگاه انقلاب تهران به اجرای حکم نه سال زندان سعید مدنی، جامعه‌شناس برجسته تحت حبس در زندان اوین تهران ادامه می‌دهد.
مأموران در ماه مه ۲۰۲۲ مدنی را در جریان یورش به منزلش دستگیر و وسایل الکترونیکی او را ضبط کردند. در ۲۰ دسامبر یک دادگاه بدوی او را به اتهامات مبهم «تشکیل و اداره گروه‌های معاند نظام» و «تبلیغ علیه نظام» به نه سال زندان محکوم کرد.
مدنی پژوهشگر ارشد و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران است و چندین کتاب درباره مسائل اجتماعی ایران نظیر خشونت علیه زنان، کودک‌آزاری، تن‌فروشی، و فقر منتشر کرده و درباره اعتراضات سراسری در طی پنج سال گذشته نوشته‌های زیادی داشته است.
مقامات پیش از این بارها مدنی را دستگیر و زندانی کرده‌اند، و در سال ۲۰۱۶ او به بندرعباس تبعید شد. در ژانویه ۲۰۲۲ مأموران از خروج او از ایران برای آغاز دوره‌ای تحقیقاتی در دانشگاه ییل در آمریکا ممانعت کردند. چندین مورد از کتاب‌های مدنی در ایران ممنوع شده‌اند.