Skip to main content

Ανταποκρίσεις: Η θλιβερή αλήθεια πίσω από τις κατεστραμμένες διακοπές των βρετανών τουριστών

Πρώτη μου ασχολία σήμερα το πρωί ήταν να διαβάσω ένα δημοσίευμα της Daily Mail, σύμφωνα με το οποίο βρετανοί τουρίστες που επισκέπτονται το νησί της Κω διαμαρτύρονται ότι οι αιτούντες άσυλο έχουν καταστρέψει τις διακοπές τους και έχουν μετατρέψει το νησί σε «αηδιαστικό κολαστήριο».

Μόλις επέστρεψα από την Κω, όπου συναντήθηκα με αιτούντες άσυλο που διήλθαν με πλωτά σκάφη από την Τουρκία στην Ελλάδα. Επιτρέψτε μου να σας πω μερικά πράγματα για τα κολαστήρια.

Συνομίλησα με άντρες, γυναίκες και παιδιά που διέφυγαν από τον πόλεμο στη Συρία και από το διάχυτο κλίμα βίας και διώξεων που επικρατεί στο Αφγανιστάν. Ο Νουρ, ένας νεαρός Παλαιστίνιος από τη Συρία, εγκατέλειψε τη χώρα υπό τον φόβο της εξτρεμιστικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος» (γνωστής και ως «ISIS»). «Σκοτώνουν κόσμο, κόβουν κεφάλια, μας ασκούν ψυχολογική βία. Ένα βράδυ εκεί που περπατούσα, σκόνταψα πάνω σε κάτι. Το έπιασα να δω τι είναι και ένιωσα στο χέρι μου κάτι τριχωτό. Ήταν ένα κεφάλι. Γι' αυτό φύγαμε». Ο Μουμπάρεκ, μαζί με τη γυναίκα του και τους τρεις ανήλικους γιους του, εγκατέλειψαν το βόρειο Αφγανιστάν λόγω της απειλής των Ταλιμπάν: «Οι Ταλιμπάν πιάνουν κάθε μέρα κόσμο και παιδιά για βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας. Ανησυχούσα για τους γιους μου».

Άκουσα επίσης για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στην Κω. Δεν υπάρχει κέντρο υποδοχής στο νησί, με αποτέλεσμα η αστυνομία να μεταφέρει μετανάστες και αιτούντες άσυλο σε ένα εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο με αυτοσχέδια κρεβάτια, περιορισμένη παροχή σε τρεχούμενο νερό και χωρίς ηλεκτρικό. Άλλοι κοιμούνται σε σκηνές που έχουν παραχωρήσει οι Γιατροί του Κόσμου, ενώ άλλοι πάλι μένουν στον δρόμο.

Πιστέψτε με, οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο θέλουν τόσο πολύ να φύγουν όσο θέλουν και οι μισαλλόδοξοι βρετανοί παραθεριστές να τους δουν να φεύγουν.

Την Τρίτη, περίπου 1.000 μετανάστες και αιτούντες άσυλο περίμεναν στην ουρά για την εξέταση των δικαιολογητικών τους από την αστυνομία, προκειμένου να λάβουν τα έγγραφα που απαιτούνται για τη συνέχιση του ταξιδιού τους προς την Αθήνα.

Ο Τζαντ, ένας 24χρονος Σύρος, ζει υπό αντίξοες συνθήκες στον δρόμο εδώ και δέκα ημέρες. «Προσπαθώ να σκεφτώ κάθε δυνατό τρόπο για να φύγω από ’δώ. Δεν αντέχω άλλο να κοιμάμαι έξω».

Ο Νουρ, ο νεαρός Παλαιστίνιος, μου είπε ότι ιδιοκτήτης εστιατορίου ψέκασε με εντομοκτόνο τον ίδιο και τον αδερφό του για να τους εξαναγκάσει να μετακινηθούν. Κατά τη διάρκεια συνέντευξής μου με ομάδα Σύρων κοντά στο αστυνομικό τμήμα, μία καταστηματάρχης μάς πλησίασε και άρχισε να φωνάζει: «Φύγετε από ’δώ, κόβετε τη θέα των τουριστών μου. Να πάτε πίσω στις χώρες σας».

Η Ελλάδα χρειάζεται να πράξει πολλά για τη δημιουργία ενός λειτουργικού συστήματος υποδοχής στα νησιά του Αιγαίου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο σύνολό της, οφείλει να παρέχει μεγαλύτερη στήριξη προς την Ελλάδα, προκειμένου να διασφαλίζεται η παροχή επαρκούς στέγασης, σίτισης και βασικής υγειονομικής περίθαλψης σε όσους καταφθάνουν στο κατώφλι της Ευρώπης. Πράγματι, η αλήθεια που κρύβεται πίσω από την οδύνη των προσφύγων μπορεί να επισκιάσει το κέφι των διακοπών. Ωστόσο, αυτοί οι πρόσφυγες διέφυγαν από ένα κολαστήριο για να καταλήξουν σε ένα άλλο, και οι τουρίστες οφείλουν να αποκτήσουν έως έναν βαθμό εικόνα –και ευελπιστώ να επιδείξουν συμπόνια– για αυτά τα άτομα που δεν μετακινούνται προς αναζήτηση ξεκούρασης και χαλάρωσης αλλά προς αναζήτηση καταφυγίου.

Your tax deductible gift can help stop human rights violations and save lives around the world.